-
12 Σεπτεμβρίου 2015, 17:06
#851
TV Guru!
Δε θεωρώ ότι άφησε κάποια σημαντική τρύπα ο RTD. Αντιθέτως, ο Moffat τα'χει κάνει μαντάρα. Τίποτα δε βγάζει νόημα απ'τις τελευταίες season imo.
Είμαι απ'αυτούς που βλέπω Doctor Who κυρίως για τους χαρακτήρες. Δεν τρελαίνομαι με τις τεράστιες πλοκές ή τα πολύπλοκα μπρος-πίσω κτλπ. Τα arcs των companions και η σχέση τους με τον Doctor, αυτά είναι που με τραβάνε περισσότερο. Και σ'αυτό ο RTD με κάλυψε σε απίστευτο βαθμό.
Τέσπα όμως, δε νομίζω ότι θα καταλήξει κάπου αυτή η συζήτηση.
-
Likes / Thanks - 0 Thanks, 1 Likes
-
12 Σεπτεμβρίου 2015, 17:10
#852
Moderator
Αρχική Δημοσίευση από τον/την
Darkphobia
Δε θεωρώ ότι άφησε κάποια σημαντική τρύπα ο RTD. Αντιθέτως, ο Moffat τα'χει κάνει μαντάρα. Τίποτα δε βγάζει νόημα απ'τις τελευταίες season imo.
Είμαι απ'αυτούς που βλέπω Doctor Who κυρίως για τους χαρακτήρες. Δεν τρελαίνομαι με τις τεράστιες πλοκές ή τα πολύπλοκα μπρος-πίσω κτλπ. Τα arcs των companions και η σχέση τους με τον Doctor, αυτά είναι που με τραβάνε περισσότερο. Και σ'αυτό ο RTD με κάλυψε σε απίστευτο βαθμό.
Τέσπα όμως, δε νομίζω ότι θα καταλήξει κάπου αυτή η συζήτηση.
Καλά, απόψεις λέμε. η όγδοη σεζόν δεν μου πολυάρεσε αλλά οι υπολοιπες μου άρεσαν. Κι εγώ για τους χαρακτήρες το βλέπω. Και νομίζω ότι οι περισσότεροι αν όχι όλοι, γι αυτό το βλέπουν. Και το καλό είναι ότι με τις αλλαγές που γίνονται στους πρωταγωνιστές ανανεώνεται η σειρά και γι αυτό έχει καταφέρει και είναι τόσα χρόνια στην επικαιρότητα.
Είναι πολλά πράγματα που δεν μπορώ να καταλάβω με τα μπρος πίσω αλλά θυμάμαι ότι οι πιο ψαγμένοι είχαν γράψει για τρύπες του RTD και πως εξηγήθηκαν μετά.
Αργος και βασανιστικός θάνατος για τους Aemond, Criston, Aegon, Larys.
-
12 Σεπτεμβρίου 2015, 18:16
#853
TV Guru!
Αρχική Δημοσίευση από τον/την
Darkphobia
HristinaB επειδή απ'ότι φαίνεται έχουμε ακριβώς τα ίδια γούστα στη σειρά, θα σου πρότεινα ένα μικρό διάλειμμα πριν δεις την 5η. (αν δεν καίγεσαι να προλάβεις την 9η) Κι εγώ έκλαψα τον 10 όσο δεν πάει και πήγα στον 11 με τη μία και ομολογώ πως την 5η δεν την ευχαριστήθηκα καθόλου.
Αρχική Δημοσίευση από τον/την
Hrisa76
Ήρθε ο κακομοίρης ο Μόφατ και βρήκε κάτι τρύπες ναααααααααααααα που είχε αφήσει ο RTD κι όμως κατάφερε κι εβαλε σε μια σειρά όλες τις ιστορίες.
Χρίστινα συμφωνώ να κάνεις ένα διάλειμμα για να καθαρίσει το μυαλό σου. Και δεν χρειάζεται να προλάβεις τώρα την 9η.
Αρχική Δημοσίευση από τον/την
Darkphobia
Είμαι απ'αυτούς που βλέπω Doctor Who κυρίως για τους χαρακτήρες. Δεν τρελαίνομαι με τις τεράστιες πλοκές ή τα πολύπλοκα μπρος-πίσω κτλπ. Τα arcs των companions και η σχέση τους με τον Doctor, αυτά είναι που με τραβάνε περισσότερο. Και σ'αυτό ο RTD με κάλυψε σε απίστευτο βαθμό.
Την τέταρτη σεζόν την τελείωσα πριν από 20-25 ημέρες και ήξερα χωρίς αμφιβολία ότι δε θα μπορούσα να ξεκινήσω άμεσα την πέμπτη, γιατί ψυχολογικά είχα γίνει κομμάτια. Πήγα διακοπές για αποτοξίνωση από τις σειρές, στη συνέχεια είδα σε πολλαπλές επαναλήψεις τα αγαπημένα μου επεισόδια του Δέκατου Ντόκτορ και αποφάσισα να ξεκινήσω τον καινούριο όταν θα κατάφερνα να δω το "Journey's End" και το "End of Time" χωρίς να με παίρνουν τα ζουμιά. Βέβαια, σύντομα ανακάλυψα ότι αυτό μάλλον δε θα είναι εφικτό (βλέπω στο youtube reaction videos άλλων θεατών και κλαίω και μόνο που ακούω τη μουσική ή τους διαλόγους, μιλάμε για τραγικές καταστάσεις ). Οπότε, με το φίλο μου (και κάποια από τα μέλη εδώ) να με πιέζει να προχωρήσουμε, είπα να προσπαθήσω να πάω παρακάτω, γνωρίζοντας ότι θα χρειαζόταν ένα θαύμα για να με κερδίσει με την πρώτη ο Ματ Σμιθ.
Δε βιάζομαι να προλάβω την ένατη σεζόν. Τη σειρά θα συνεχίσω να τη βλέπω με τους ρυθμούς που μου βγαίνει και να τη σχολιάζω αν έχω κάτι ενδιαφέρον να πω. Αυτό που ψάχνω για να εκστασιαστώ είναι, πρωτίστως, οι χαρακτήρες με ζουμί και ουσία και δευτερευόντως οι περίπλοκες ιστορίες. Είναι γεγονός ότι τρύπες στις ιστορίες του RTD υπάρχουν (ιδίως σε ό,τι αφορά στα Ντάλεκ, που τα έχει κάνει μαντάρα) και είμαι περίεργη να δω πώς και αν θα καταφέρει ο Μόφατ να τα μπαλώσει. Που και να μην τα μπαλώσει δε θα στενοχωρηθώ ιδιαίτερα, αρκεί να μου δώσει κάτι άλλο ζουμερό να ασχοληθώ.
Maybe there's hope.
Be ashamed to die until you have won some victory for humanity.
Horace Mann
Ν' αγαπάς την ευθύνη. Να λες: Εγώ, εγώ μονάχος μου έχω χρέος να σώσω τη γης. Αν δε σωθεί, εγώ φταίω.
Nίκος Καζαντζάκης
-
12 Σεπτεμβρίου 2015, 18:53
#854
TV Guru!
To μοναδικό Dalek επεισόδιο που αγάπησα είναι to 1x06, γενικά τα βαριέμαι άπειρα. Δε θυμάμαι τίποτα από πλοκές κτλπ, ούτε καν δίνω σημασία πλέον.
Με μαμάει τη ψυχολογία κάθε φορά. http://www.dailymotion.com/video/xzv...tions-hq_music
-
13 Σεπτεμβρίου 2015, 00:47
#855
TV Guru!
Αυτό που πρέπει να γίνει αντιληπτό είναι ότι ο δόκτορ είναι πάντα ο ίδιος, όσες φορές και αν αναγενιέται.
Αυτά τα 10ος, 11ος κλπ έχουν περισσότερο αξία για τους ηθοποιούς παρά για τον δόκτορ, που είναι ο ίδιος. Νιώστε και συνειδητοποιείστε ότι το τέλος του 10ου ήταν ένας ξιπασμένος τρόπος για να εκβιάσει ο RTD το συναίσθημα του κοινού και η περίοδός του (η σαφώς επηρεασμένη από Buffy) να μείνει στην ιστορία.
Και ευτυχώς ΔΕΝ τα κατάφερε, γιατί αλλιώς η σειρά θα είχε κοπεί για 2η φορά.
Ο Moffat είναι σαφώς πιο επηρεασμένος από το ύφος και τον τόνο του classic who και σέβεται τον θεατή. Δεν είναι Buffy....
-
Likes / Thanks - 0 Thanks, 1 Likes
-
13 Σεπτεμβρίου 2015, 01:22
#856
TV Maniac
Αρχική Δημοσίευση από τον/την
bill667
Αυτό που πρέπει να γίνει αντιληπτό είναι ότι ο δόκτορ είναι πάντα ο ίδιος, όσες φορές και αν αναγενιέται.
Αυτά τα 10ος, 11ος κλπ έχουν περισσότερο αξία για τους ηθοποιούς παρά για τον δόκτορ, που είναι ο ίδιος. Νιώστε και συνειδητοποιείστε ότι το τέλος του 10ου ήταν ένας ξιπασμένος τρόπος για να εκβιάσει ο RTD το συναίσθημα του κοινού και η περίοδός του (η σαφώς επηρεασμένη από Buffy) να μείνει στην ιστορία.
Και ευτυχώς ΔΕΝ τα κατάφερε, γιατί αλλιώς η σειρά θα είχε κοπεί για 2η φορά.
Ο Moffat είναι σαφώς πιο επηρεασμένος από το ύφος και τον τόνο του classic who και σέβεται τον θεατή. Δεν είναι Buffy....
Ξέρεις πόσο έχω προσπαθήσει να πείσω την Χριστίνα για αυτό? Ώρες ώρες έχω φτάσει στο αμήν να της βάλω την παρακάτω σκηνή
-
Likes / Thanks - 0 Thanks, 1 Likes
-
13 Σεπτεμβρίου 2015, 01:58
#857
TV Guru!
Εγώ προσωπικά δεν ένιωσα να μη με σέβεται ο τόνος των ιστοριών του RTD (εκτός από τις περιπτώσεις που τα έκανε μαντάρα με τα Ντάλεκ) και σε καμία περίπτωση δεν τις συνέκρινα με αυτές της Buffy (αλλά καθόλου, όμως!). Όσο για το αν η σειρά θα είχε ξανακοπεί ή όχι, προφανώς δεν ξέρω τίποτα γι' αυτό το παρασκήνιο (αν υπάρχει), αλλά βλέποντας τη θεαματικότητα των επεισοδίων εδώ, έχω την αίσθηση ότι δεν τα πήγαν διόλου άσχημα.
Αρχική Δημοσίευση από τον/την
bill667
Αυτό που πρέπει να γίνει αντιληπτό είναι ότι ο δόκτορ είναι πάντα ο ίδιος, όσες φορές και αν αναγενιέται.
Αυτό εγώ έχω επιλέξει να μην το δέχομαι (κι ας χτυπιέται ο Naelyn). Γιατί αν ο χαρακτήρας μένει ίδιος και αμετάβλητος σε κάθε αναγέννησή του και δεν εξελίσσεται, τότε η αλλαγή του κάθε ηθοποιού δεν έχει να προσφέρει τίποτα άλλο παρά ποικιλία στην εξωτερική εμφάνιση. Κι αυτό είναι κάτι που δε με ενδιαφέρει καθόλου.(Δηλαδή, ΟΚ, με ενδιαφέρει σε ένα καθαρά οφθαλμολουτρικό επίπεδο. )
Maybe there's hope.
Be ashamed to die until you have won some victory for humanity.
Horace Mann
Ν' αγαπάς την ευθύνη. Να λες: Εγώ, εγώ μονάχος μου έχω χρέος να σώσω τη γης. Αν δε σωθεί, εγώ φταίω.
Nίκος Καζαντζάκης
-
Likes / Thanks - 3 Thanks, 0 Likes
-
13 Σεπτεμβρίου 2015, 03:45
#858
TV Guru!
Αρχική Δημοσίευση από τον/την
bill667
Αυτό που πρέπει να γίνει αντιληπτό είναι ότι ο δόκτορ είναι πάντα ο ίδιος, όσες φορές και αν αναγενιέται.
Αυτά τα 10ος, 11ος κλπ έχουν περισσότερο αξία για τους ηθοποιούς παρά για τον δόκτορ, που είναι ο ίδιος. Νιώστε και συνειδητοποιείστε ότι το τέλος του 10ου ήταν ένας ξιπασμένος τρόπος για να εκβιάσει ο RTD το συναίσθημα του κοινού και η περίοδός του (η σαφώς επηρεασμένη από Buffy) να μείνει στην ιστορία.
Και ευτυχώς ΔΕΝ τα κατάφερε, γιατί αλλιώς η σειρά θα είχε κοπεί για 2η φορά.
Ο Moffat είναι σαφώς πιο επηρεασμένος από το ύφος και τον τόνο του classic who και σέβεται τον θεατή. Δεν είναι Buffy....
Ο βασικός λόγος που με ενόχλησε το τέλος του 10ου. Θυμάμαι όταν το πρωτοείδα,αναρωτιώμουν αν όντως θα πέθαινε μια και καλή , γιατί είχα μπερδευτεί με το μελοδραμα του. Είχα την εντύπωση ότι θα αναγεννηθεί σε 5 λεπτά, κι αυτός κλαιγόταν λες και δεν το είχε ξανακάνει άλλες 8 φορές.
Κι εγώ είχα στενοχωρηθεί που θα έφευγε ο 10, αλλά όλη αυτή η ανούσια κλάψα με ενόχλησε και μου χάλασε λίγο την έξοδο του.
Αρχική Δημοσίευση από τον/την
HristinaB
Αυτό εγώ έχω επιλέξει να μην το δέχομαι (κι ας χτυπιέται ο Naelyn). Γιατί αν ο χαρακτήρας μένει ίδιος και αμετάβλητος σε κάθε αναγέννησή του και δεν εξελίσσεται, τότε η αλλαγή του κάθε ηθοποιού δεν έχει να προσφέρει τίποτα άλλο παρά ποικιλία στην εξωτερική εμφάνιση. Κι αυτό είναι κάτι που δε με ενδιαφέρει καθόλου.(Δηλαδή, ΟΚ, με ενδιαφέρει σε ένα καθαρά οφθαλμολουτρικό επίπεδο. )
Τι εννοείς δεν το δέχεσαι?? Μπορεί ο doctor να αλλάζει φάτσα και κάποια στοιχεία στη προσωπικότητα του, αλλά οι εμπειρίες του,το παρελθόν του και οι αναμνήσεις του παραμένουν. Βλέπουμε τη σειρά με πρωταγωνιστή τον doctor, όχι τον 9ο, ούτε τον 10 ούτε τον 11ο. Ένας είναι.
-
Likes / Thanks - 0 Thanks, 1 Likes
-
13 Σεπτεμβρίου 2015, 14:20
#859
TV Guru!
Αρχική Δημοσίευση από τον/την
HristinaB
Όσο για το αν η σειρά θα είχε ξανακοπεί ή όχι, προφανώς δεν ξέρω τίποτα γι' αυτό το παρασκήνιο (αν υπάρχει), αλλά βλέποντας τη θεαματικότητα των επεισοδίων
εδώ, έχω την αίσθηση ότι δεν τα πήγαν διόλου άσχημα.
Λογω θεαματικότητας είχε κοπεί η παλιά σειρά (και δεν είναι ασχετη με την καινούργια εφόσον η νέα είναι η συνέχειά της). Μιλάμε για πάνω από 15 χρόνια κόψιμο.
Αν χρωστάμε κάτι στον RTD είναι ότι την αναβίωσε με τρόπο που τουλάχιστον να κρατήσει μέχρι σήμερα. Απλά δεν δέχομαι τον τρόπο που εκβίασε το συναίσθημα του κοινού στο τέλος του 10ου...
Τελευταία επεξεργασία από τον/την bill667; 13 Σεπτεμβρίου 2015 στις 14:21
Αιτία: Αφαίρεσα ένα "και"
-
13 Σεπτεμβρίου 2015, 15:48
#860
TV Guru!
Το θέμα με τον Ντοκτορ και τις αναγεννήσεις του είναι ότι ναι μεν είναι ο ίδιος αλλα ταυτόχρονα το νέο σώμα τον κάνει να αντιλαμβάνεται τον κόσμο γύρω του διαφορετικά άρα και να αντιδρά διαφορετικά. Άρα είναι λογικό να βλέπουμε αποκλίσεις στο χαρακτήρα του. Και αυτό δεν είναι κάτι νέο ούτε στη μυθοπλασία, ούτε στη ζωή. Για παράδειγμα αλλιώς θα αντιμετωπίζει τη ζωή μια κοπέλα υπέρβαρη, με σιδεράκια και γυαλιά και αλλιώς η ίδια κοπέλα εφόσον γίνει κορμάρα και γκομενάρα. Είναι λόγικό και κομμάτι της ανθρώπινης (μη πώ γενικά της έλλογης) φυσης.
Οπότε τον τρόπο με τον οποίο αντιδρούσε ο 10ς στο θανατο, τον βρήκα μεν υπερβολικό αλλά όχι παράλογο. Μπορεί βρε αδερφέ να ένιωθε στα καλύτερά του με τη μορφή του Τένναντ. Και όλο αυτό που λέω το εξετάζει απο την ανάποδη και η 9η σεζόν με τον 12ο.
Απο εκεί και πέρα νομίζω κι εγώ ότι μεταξύ των σεζόν του Ντέιβις και αυτών του Μόφατ πρέπει ο θεατής να κάνει ένα διάλειμμα. Σαφώς και η Μόφατ εποχή είναι κλάσεις ανώτερη. Μιλάμε για καλή επιστημονική φαντασία και σωστή εκμετάλλευση των δυνατοτήτων του χρόνου. Συν ότι σταδιακά προσπαθεί να καλύψει τις χοντράδες του Ντέιβις περί Time War (που έτσι κι αλλιώς είναι κάτι που έγινε εκείνη την εποχή γιατί δεν είχαν το μπάτζετ να στήσουν τον Γκάλυφρευ).
Προσωπικά η 5η σεζόν δε με ενθουσίασε. Δε ξέρω γιατί. Νομίζω ότι περίμενα το κάθε επεισόδιο να είναι σαν τα σόλο του Μόφατ απο τις προηγούμενες σεζόν. Αλλά απο εκεί και πέρα πωρώθηκα πολύ.
Για να διαβάζετε comics σε μορφή cbr ή cbz κατεβάστε το CDisplay απο εδώ
-
Likes / Thanks - 0 Thanks, 4 Likes